bazı zamanları slow motion yaşamak istiyorum, belki manyağım, belki film kaçınca hemen koştur koştur girmeyip bir sonraki seansı bekliyorum, belki sevdiğim şarkı çalınca yetişip, dinlemiyorum-daha sakin youtube'tan yenisini açıyorum, belki kaçan arabanın peşinden gitmiyorum, belki kaçan çorabımı bile bekliyorum. sanane.


sürekli bir şeyleri beklemeye karar veriyorum, akvaryumdaki balık gibi hissetsem de boyle yapasım var. belki o an doğruyu söylemek istemiyorum, bahanelerle geçiştiriyorum. şarkı söylediğim gibi yalan söylüyorum belki de. yine sanane. detone olmadıysam sorun da yok demektir.


belki burçlara inanmıyorum ama inanır gibi yapıyorum. "aaa teraziyle yengeç çok uyumludur" derken belki aklıma sadece balık pazarında tartılan yengeçler geliyor, balık ve kovadan bahsetmiyorum bile. soru sorarak zaman öldürüyorum aslında merak etmiyorum belki de. 


belki hızlı harekete geçesim yok; sanane. sabreden derviş diye bir şey yok. canı sıkılmış işte beklemiş adam. biz bekleyince neden bekliyorsun, neden harekete geçmiyorsun oluyor ama. sabreden derviş işte, anlasana diyorum karşımdakine, adam ayakta sandviçini sıkıştırırken ağzına, hmpf pımf gibi garip sesler çıkarıyor. hak veriyor aklınca. ama onu da ayaküstü veriyor. bundan da banane.


ne giydiğim, senin için hazırlandığım yalan da olabilir hem. belki hiç sevmeyeceğin o beyaz tshirtü giyecekken son anda bir şey damladı, seveceğin ama aslında benim sevmediğim elbiseyi giymek zorunda kaldım. bir şekilde oldu işte.


belki o filmi sevmedim, belki dünyanın en saçma filmi ama anlamış-sevmiş gibi yapıyorum. belki her filmin çekilirken o kamera arkası çalışanlarıyla düşünüyorum ve büyüsü bozuluyor,
 sevmiyorum. açıklasam anlamayacaksın, saçma çünkü ama belki de saçmayı seviyorum.


falan filan işte.


Belki aynı şarkıyı dinlediğim, aynı filmi seyrettiği, aynı işe gittiğim, aynı arabaya bindiğim, aynı insanlarla konuşup, aynı yemeği yediğim gibi yine aynı hatayı yapmak istiyor canım. diğerleri garip değil de bu mu garip, bilemedim.

sonuç olarak ; sanane.